Amores

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Supposuisse manus ad pectora lubricus amnis
  2. Dicitur et socii iura dedisse tori.
  3. Te quoque credibile est aliqua caluisse puella;
  4. Sed nemora et silvae crimina vestra tegunt.
  5. Dum loquor, increvit latis spatiosior undis,
  6. Nec capit admissas alveus altus aquas.
  7. Quid mecum, furiose, tibi? quid mutua differs
  8. Gaudia? quid coeptum, rustice, rumpis iter?
  9. Quid? si legitimum flueres, si nobile flumen,
  10. Si tibi per terras maxima fama foret —
  11. Nomen habes nullum, rivis collecte caducis,
  12. Nec tibi sunt fontes nec tibi certa domus!
  13. Fontis habes instar pluviamque nivesque solutas,
  14. Quas tibi divitias pigra ministrat hiemps;
  15. Aut lutulentus agis brumali tempore cursus,
  16. Aut premis arentem pulverulentus humum.
  17. Quis te tum potuit sitiens haurire viator?
  18. Quis dixit grata voce 'perennis eas'?
  19. Damnosus pecori curris, damnosior agris.
  20. Forsitan haec alios; me mea damna movent.