Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Adspice, quot somnos iuveni donarit amato
- Luna! — neque illius forma secunda tuae.
- Ipse deum genitor, ne te tam saepe videret,
- Commisit noctes in sua vota duas.'
- Iurgia finieram. scires audisse: rubebat —
- Nec tamen adsueto tardius orta dies!
- Dicebam 'medicare tuos desiste capillos!'
- Tingere quam possis, iam tibi nulla coma est.
- At si passa fores, quid erat spatiosius illis?
- Contigerant imum, qua patet usque, latus.
- Quid, quod erant tenues, et quos ornare timeres?
- Vela colorati qualia Seres habent,
- Vel pede quod gracili deducit aranea filum,
- Cum leve deserta sub trabe nectit opus.
- Nec tamen ater erat nec erat tamen aureus ille,
- Sed, quamvis neuter, mixtus uterque color —
- Qualem clivosae madidis in vallibus Idae
- Ardua derepto cortice cedrus habet.
- Adde, quod et dociles et centum flexibus apti
- Et tibi nullius causa doloris erant.