Ab urbe condita

consul deditos in campestres agros deduxit, praesidiaque montibus celeriter etRoma consul ad hostes et ex provincia litterae Romam venerunt: supplicationes ob eas res gestas in triduum decretae sunt;

praetores quadraginta hostiis maioribus per supplicationes rem divinam fecerunt. ab altero consule L. Manlio nihil memoria dignum in Liguribus est gestum.

Galli Transalpini, tria milia hominum, in Italiam transgressi, neminem bello lacessentes agrum a consulibus et senatu petebant, ut pacati sub imperio populi Romani essent.

eos senatus excedere Italia iussit, et consulem Q. Fulvium quaerere et animadvertere in eos, qui principes et auctores transcendendi Alpes fuissent.

eodem anno Philippus rex Macedonum, senio et maerore consumptus post mortem filii, decessit. Demetriade hibernabat,

cum desiderio anxius filii, tum paenitentia crudelitatis suae.

stimulabat animum et alter filius dubie et sua et aliorum opinione rex, conversique in eum omnium oculi, et destituta senectus aliis exspectantibus suam mortem, aliis ne exspectantibus quidem.

quo magis angebatur, et cum eo Antigonus Echecratis filius, nomen patrui Antigoni ferens, qui tutor Philippi fuerat, regiae vir maiestatis,

tutorem eum Graeci, ut cognomine a ceteris regibus distinguerent, appellarunt.