Ab urbe condita

profectus ab Ambracia consul in mediterranea Aetoliae ad Argos Amphilochium — viginti duo milia ab Ambracia abest — castra posuit.

eo tandem legati Aetoli mirante consule, quod morarentur, venerunt. inde, postquam approbasse pacem concilium Aetolorum accepit, iussis proficisci Romam ad senatum permissoque, ut et Rhodii et Athenienses deprecatores irent, dato, qui simul cum iis proficisceretur,

C. Valerio fratre ipse in Cephallaniam traiecit. praeoccupatas auris animosque principum Romae criminibus Philippi invenerunt, qui per legatos, per litteras Dolopas Amphilochosque et Athamaniam erepta sibi querens, praesidiaque sua, postremo filium etiam Persea ex Amphilochis pulsum, averterat senatum ab audiendis precibus eorum.

Rhodii tamen et Athenienses cum silentio auditi sunt. Atheniensis legatus Leon Hicesiae filius eloquentia etiam dicitur movisse;

qui vulgata similitudine, tranquillo, quod ventis concitaretur, aequiperando multitudinem usus, cum in fide Romanae societatis mansissent, insita gentis tranquillitate quiesse eos aiebat;

postquam flare ab Asia Thoas et Dicaearchus, ab Europa Menestas et Damocritus coepissent, illam tempestatem coortam, quae ad Antiochum eos sicuti in scopulum intulisset.

diu iactati Aetoli tandem, ut condiciones pacis convenirent, effecerunt. fuerunt autem hae:

“imperium maiestatemque populi Romani gens

hostis eosdem habeto quos populus Romanus, armaque in eos ferto, bellumque pariter gerito;

perfugas fugitivos captivos reddito Romanis sociisque, praeterquam si qui capti, cum domos redissent, iterum capti sunt, aut si qui eo tempore ex iis capti sunt, qui hostes erant Romanis, cum intra praesidia Romana Aetoli essent;

aliorum qui comparebunt intra dies centum Corcyraeorum magistratibus sine dolo malo tradantur; qui non comparebunt, quando quisque eorum primum inventus erit, reddatur;

obsides quadraginta arbitratu consulis Romanis dato ne minores duodecim annorum neu maiores quadraginta,

obses ne esto praetor, praefectus equitum, scriba publicus, neu quis, qui ante obses fuit apud Romanos; Cephallania extra pacis leges esto.”

de pecuniae summa, quam penderent, pensionibusque eius nihil ex eo, quod cum consule convenerat, mutatum; pro argento si aurum dare mallent, darent, convenit, dum pro argenteis decem aureus unus valeret.