Ab urbe condita

et cum causas oppugnationis exponeret, castigatum leniter, quod tantam rem sine auctoritate sua conatus esset, dimittere exercitum iussit nec pacem omnium bono partam turbare.

Messeniis imperavit, ut exules reducerent et Achaeorum concilii essent; si qua haberent, de quibus aut recusare aut in posterum caveri sibi vellent, Corinthum ad se venirent;

Diophanen concilium Achaeorum extemplo sibi praebere iussit. ibi de Zacyntho intercepta per fraudem insula questus postulavit, ut restitueretur Romanis.

Philippi Macedonum regis Zacynthus fuerat; mercedem Amynandro dederat, ut per Athamaniam ducere exercitum in partem Aetoliae liceret, qua expeditione fractis animis Aetolos compulit ad petendam pacem.

Amynander Philippum Megalopolitanum insulae praefecit; postea

is post fugam ab Thermopylis Antiochi Amynandrumque a Philippo Athamania pulsum missis ultro ad Diophanen praetorem Achaeorum nuntiis pecunia pactus insulam Achaeis tradidit.

id praemium belli suum esse aequum censebant Romani: non enim M’. Acilium consulem legionesque Romanas Diophani et Achaeis ad Thermopylas pugnasse.

Diophanes adversus haec purgare interdum sese gentemque, interdum de iure facti disserere.