Ab urbe condita

Titus Livius (Livy)

Titi Livi ab urbe condita libri editionem priman, Pars I-IV, Libri I-XL. Editio Stereotypica. Weissenborn, Wilhelm; Mueller, Moritz, editors. Leipzig: Teubner, 1884-1911.

haec renuntiata regi ad naves, ubi restiterat, cum essent, in praesentia — neque enim iis venerat copiis, ut vi agere quicquam posset — reverti Demetriadem placuit.

ibi, quoniam primum vanum inceptum evasisset, consultare cum Aetolis rex, quid deinde fieret. placuit Boeotos Achaeos Amynandrum regem Athamanum temptare.

Boeotorum gentem aversam ab Romanis iam inde a morte, et secuta fuerant, censebant;

Achaeorum Philopoemenem principem aemulatione gloriae in bello Laconum infestum invisumque esse Quinctio credebant.

Amynander uxorem Apamam, filiam Alexandri Megalopolitani, habebat, qui se oriundum a magno Alexandro ferens filiis duobus Philippum atque et filiae

239
Apamam nomina inposuerat;

quam regiis iunctam nuptiis maior ex fratribus Philippus secutus in Athamaniam fuerat.

hunc forte ingenio vanum Aetoli et Antiochus inpulerant in spem Macedoniae regni, quod is vere regum stirpis esset, si Amynandrum Athamanesque Antiocho coniunxisset.

et ea vanitas promissorum non apud Philippum modo sed etiam apud Amynandrum valuit.

in Achaia legatis Antiochi Aetolorumque coram T. Quinctio Aegii datum est concilium.

Antiochi legatus prior quam Aetoli est auditus.

is, ut plerique, quos opes regiae alunt, vaniloquus maria terrasque inani sonitu verborum complevit: equitum innumerabilem vim traici Hellesponto in Europam, partim loricatos, quos cataphractos vocant, partim sagittis ex equo utentis et, a quo nihil satis tecti sit, averso refugientis equo certius figentes.

his equestribus copiis quamquam vel totius Europae exercitus in unum coacti obrui possent, adiciebat multiplicis copias peditum,

et nominibus quoque gentium vix fando auditis terrebat, Dahas Medos Elymaeosque et Cadusios appellans.