Ab urbe condita

Titus Livius (Livy)

Titi Livi ab urbe condita libri editionem priman, Pars I-IV, Libri I-XL. Editio Stereotypica. Weissenborn, Wilhelm; Mueller, Moritz, editors. Leipzig: Teubner, 1884-1911.

quid igitur simile esse ex ea possessione, ita parta ita recuperata, deduci Antiochum, et Romanos abstinere Asia, quae numquam eorum fuerit?

amicitiam expetere Romanorum Antiochum, sed quae impetrata gloriae sibi, non pudori sit.

ad haec Quinctius “quando quidem” inquit “honesta pensamus, sicut aut sola aut prima certe pensari decet principi orbis terrarum populo et tanto regi,

utrum tandem videtur honestius, liberas velle omnis, quae ubique sunt, Graeciae urbis,

an servas et vectigalis facere? si sibi Antiochus pulchrum esse censet, quas urbes proavus belli iure habuerit, avus paterque numquam usurpaverint pro suis,

eas repetere in servitutem, et populus Romanus susceptum patrocinium libertatis Graecorum non deserere fidei constantiaeque suae ducit esse.

sicut a Philippo Graeciam liberavit, ita et ab Antiocho Asiae urbes, quae Graii nominis sint, liberare in animo habet.

neque enim in Aeolidem Ioniamque coloniae in servitutem regiam missae sunt, sed stirpis augendae causa gentisque vetustissimae per orbem terrarum propagandae.”