Ab urbe condita

nam et Romanorum amicitiam nunc Carthaginiensis hostis eorum iuvando, nunc hic sociis violaverat et in vos talis fuit,

ut nobis, etiam si nostrarum oblivisceremur iniuriarum, vestrae iniuriae satis digna causa belli fuerit. hodierna consultatio tota ex vobis pendet.

refero enim ad vos, utrum Argos, sicut scitis ipsi, ab Nabide occupatos pati sub dicione eius esse,

an aequum censeatis nobilissimam vetustissimamque civitatem, in media Graecia sitam, repeti in libertatem et eodem statu quo ceteras urbes Peloponnesi et Graeciae esse.

haec consultatio, ut videtis, tota de re pertinente ad vos est; Romanos nihil contingit, nisi quatenus liberatae Graeciae unius civitatis servitus non plenam nec integram gloriam esse sinit.

ceterum, si vos nec cura eius civitatis nec exemplum nec periculum movet, ne serpat latius contagio eius mali, nos aequi bonique facimus. de hac re vos consulo, staturus eo, quod plures censueritis.”

post orationem Romani imperatoris percenseri aliorum sententiae coeptae sunt.

cum legatus Atheniensium, quantum poterat, gratiis agendis Romanorum in Graeciam merita extulisset, “imploratos auxilium adversus Philippum tulisse opem,

non rogatos ultro adversus tyrannum Nabim offerre auxilium”

indignatusque esset haec tanta merita sermonibus tamen aliquorum carpi futura calumniantium, cum fateri praeteritorum gratiam deberent, apparebat incessi Aetolos.

igitur Alexander, princeps gentis, invectus primum in Atheniensis, libertatis quondam duces auctores, adsentationis propriae gratia communem prodentis,

questus deinde est Achaeos, Philippi quondam milites, ad postremum inclinata fortuna transfugas, et Corinthum recepisse et id agere,

ut Argos habeant, Aetolos, primos hostis Philippi semper socios Romanorum, pactos in foedere suas urbes agrosque fore devicto Philippo, fraudari Echino et Pharsalo,

insimulavit fraudis Romanos, quod vano titulo libertatis ostentato Chalcidem et praesidiis tenerent, qui Philippo cunctanti deducere inde praesidia obicere semper soliti sint

“numquam donec Demetrias Chalcisque et Corinthus tenerentur liberam Graeciam fore,”