Ab urbe condita

interim Carthaginem unde Mago, frater Hanniballs, duodecim milia peditum et mille quingentos equites, viginti elephantos, mille argenti talenta in Italiam transmissurus erat cum praesidio sexaginta navium longarum,

nuntius adfertur in Hispania rem male gestam omnesque ferme eius provinciae populos ad Romanos defecisse.

erant, qui Magonem cum classe ea copiisque omissa Italia in Hispaniam averterent, cum Sardiniae recipiendae repentina spes adfulsit:

parvum ibi exercitum Romanum esse; veterem praetorem inde A. Cornelium provinciae peritum decedere, novum expectari;

ad hoc fessos iam animos Sardorum esse

haec clandestina legatio per principes missa erat, maxime rem moliente Hampsicora, qui tum auctoritate atque opibus longe primus erat.

his nuntiis prope uno tempore turbati erectique Magonem cum classe sua copiisque in Hispaniam mittunt,

in Sardiniam Hasdrubalem deligunt ducem et tantum ferme copiarum, quantum Magoni, decernunt.

et Romae consoles transactis rebus quae in urbe agendae erant, movebant iam sese ad bellum.

Ti. Sempronius militibus Sinuessam diem ad conveniendum edixit, et Q. Fabius, consulto prius senatu, ut frumenta omnes ex agris ante kal. Iunias primas in urbes munitas conveherent;

qui non invexisset, eius se agrum populaturum, servos sub hasta venditurum, villas incensurum. ne praetoribus quidem, qui ad ius dicendum creati erant, vacatio a belli administratione data est.

Valerium praetorem in Apuliam ire placuit ad exercitum a Terentio accipiendum; cum ex Sicilia legiones venissent, iis potissimum uti ad regionis eius praesidium, Terentianum exercitum Tarentum mitti cum aliquo legatorum;

et viginti quinque naves datae, quibus oram maritimam inter Brundisium ac Tarentum tutari posset.

par navium numerus Q. Fulvio praetori urbano decretus ad suburbana litora tutanda.

C. Terentio proconsuli negotium datum, ut in Piceno agro conquisitionem militum haberet locisque iis praesidio esset.

et T. Otacilius Crassus postquam aedem Mentis in Capitolio dedicavit, in Siciliam cum imperio, qui classi praeesset, missus.

in hanc dimicationem duorum opulentissimorum in terris populorum omnes reges gentesque animos intenderant,

inter quos Philippus, Macedonum rex, eo magis, quod propior Italiae ac mari Ionio discretus erat.

is ubi fama accepit