Epistulae

Horace

Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.

  1. expulit elleboro morbum bilemque meraco,
  2. et redit ad sese: “pol, me occidistis, amici,
  3. non servastis,” ait, “cui sic extorta voluptas
  4. et demptus per vim mentis gratissimus error.”
    5. p.436
  5. Nimirum sapere est abiectis utile nugis,
  6. et tempestivum pueris concedere ludum,
  7. ac non verba sequi fidibus modulanda Latinis,
  8. sed verae numerosque modosque ediscere vitae,
  9. quocirca mecum loquor haec tacitusque recordor:
  10. Si tibi nulla sitim finiret copia lymphae,
  11. narrares medicis: quod, quanto plura parasti,
  12. tanto plura cupis, nulline faterier audes?
  13. si volnus tibi monstrata radice vel herba
  14. non fieret levius, fugeres radice vel herba
  15. proficiente nihil curarier: audieras, cui
  16. rem di donarent, illi decedere pravam