Epistulae
Horace
Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.
- quid possim videt ac novit [*]() me valdius ipso.
- multa quidem dixi cur excusatus abirem;
- sed timui mea ne [*]() finxisse minora putarer,
- dissimilator opis propriae, mihi commodus uni.
- sic ego, maioris fugiens opprobria culpae,
- frontis ad urbanae descendi praemia, quod si
- depositum laudas ob amici iussa pudorem,
- scribe tui gregis hunc et fortem crede bonumque.
p.312
- Urbis amatorem Fuscum salvere iubemus
- ruris amatores, hac in re scilicet una
- multum dissimiles, at [*]() cetera paene gemelli
- fraternis animis (quidquid [*]() negat alter, et alter)
- adnuimus pariter vetuli notique columbi.[*]()
- Tu nidum servas; ego laudo ruris amoeni
- rivos et musco circumlita saxa nemusque.
- quid quaeris? vivo et regno, simul ista reliqui
- quae vos ad caelum effertis [*]() rumore secundo,
- utque sacerdotis fugitivus liba recuso;
- pane egeo iam mellitis potiore placentis.
- Vivere Naturae si [*]() convenienter oportet,