Epistulae
Horace
Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.
- curantem quidquid dignum sapiente bonoque [*]() est?
- non tu corpus cras sine pectore: di tibi formam,
- di tibi divitias dederunt [*]() artemque fruendi.
- quid voveat dulci nutricula maius alumno,
- qui [*]() sapere et fari possit quae sentiat, et cui
- gratia, fama, valetudo contingat abunde,
- et mundus [*]() victus non deficiente crumina?
- Inter spem curamque, timores inter et iras [*]()
- omnem crede diem tibi diluxisse supremum,
- grata superveniet, quae non sperabitur hora.
- me pinguem et nitidum bene curata cute vises,
- cum ridere voles, Epicuri de [*]() grege porcum.
- Si potes Archiacis conviva recumbere lectis
- nec modica cenare times holus omne patella,
- supremo te sole domi, Torquate, manebo,
- vina bibes iterum Tauro diffusa palustris
- inter Minturnas Sinuessanumque Petrinum.
- si melius quid habes, arcesse, vel imperium fer.
- iamdudum splendet focus et tibi munda supellex,
- mitte levis spes et certamina divitiarum