Epistulae

Horace

Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.

  1. curantem quidquid dignum sapiente bonoque [*]() est?
  2. non tu corpus cras sine pectore: di tibi formam,
  3. di tibi divitias dederunt [*]() artemque fruendi.
  4. quid voveat dulci nutricula maius alumno,
  5. qui [*]() sapere et fari possit quae sentiat, et cui
  6. gratia, fama, valetudo contingat abunde,
  7. et mundus [*]() victus non deficiente crumina?
  8. Inter spem curamque, timores inter et iras [*]()
  9. omnem crede diem tibi diluxisse supremum,
  10. grata superveniet, quae non sperabitur hora.
  11. me pinguem et nitidum bene curata cute vises,
  12. cum ridere voles, Epicuri de [*]() grege porcum.
  1. Si potes Archiacis conviva recumbere lectis
  2. nec modica cenare times holus omne patella,
  3. supremo te sole domi, Torquate, manebo,
  4. vina bibes iterum Tauro diffusa palustris
  5. inter Minturnas Sinuessanumque Petrinum.
  6. si melius quid habes, arcesse, vel imperium fer.
  7. iamdudum splendet focus et tibi munda supellex,
  8. mitte levis spes et certamina divitiarum