Epistulae
Horace
Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.
- pomisne an pratis [*]() an amicta [*]() vitibus ulmo,
- scribetur tibi forma loquaciter et situs agri.
- Continui montes, ni [*]() dissocientur opaca
- valle, sed ut veniens dextrum latus aspiciat sol,
- laevum discedens [*]() curru [*]() fugiente vaporet.
- temperiem laudes, quid si [*]() rubicunda benigni [*]()
- corna vepres et pruna ferant? si [*]() quercus et ilex
- multa fruge pecus, multa dominum iuvet umbra?
- dicas adductum propius frondere Tarentum,
- fons etiam rivo dare nomen idoneus, ut nec
- frigidior Thracam nec purior ambiat Hebrus,
- infirmo capiti fluit utilis, utilis [*]() alvo.
- hae latebrae dulces, etiam, si credis, amoenae,
- incolumem tibi me praestant Septembribus horis.
- Tu recte vivis, si curas esse quod audis,
- iactamus iam pridem omnis te Roma beatum;
- sed vereor ne cui de te plus quam tibi credas,
- neve putes alium sapiente bonoque beatum,
- neu, si te populus sanum recteque valentem
- dictitet, occultam febrem sub tempus [*]() edendi
p.352