Epistulae

Horace

Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.

  1. fortiter absumptis urbanus coepit haberi
  2. scurra vagus, non qui certum praesepe teneret,
  3. impransus non qui civem dinosceret hoste,
  4. quaelibet in quemvis opprobria fingere saevus,[*]()
  5. pernicies et tempestas barathrumque macelli,
  6. quidquid quaesierat, ventri donabat [*]() avaro.
  7. hic ubi nequitiae fautoribus et timidis nil
  8. aut paulum abstulerat, patinas cenabat omasi,
  9. vilis et agninae,[*]() tribus ursis quod satis esset;
  10. scilicet ut ventres lamna candente nepotum
  11. diceret urendos correctus [*]() Bestius. idem,
  12. quidquid erat nactus praedae maioris, ubi omne
  13. verterat [*]() in fumum et cinerem, non hercule miror,
  14. aiebat, “si qui comedunt bona, cum sit obeso
  15. nil melius turdo, nil vulva pulchrius ampla.”
  16. Nimirum hic ego sum. nam tuta et parvola laudo,
  17. cum res deficiunt, satis inter vilia fortis [*]():
  18. verum ubi quid melius contingit et unctius, idem
  19. vos sapere et solos aio [*]() bene vivere, quorum
  20. conspicitur nitidis fundata pecunia villis. [*]()