Epistulae
Horace
Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.
- fortiter absumptis urbanus coepit haberi
- scurra vagus, non qui certum praesepe teneret,
- impransus non qui civem dinosceret hoste,
- quaelibet in quemvis opprobria fingere saevus,[*]()
- pernicies et tempestas barathrumque macelli,
- quidquid quaesierat, ventri donabat [*]() avaro.
- hic ubi nequitiae fautoribus et timidis nil
- aut paulum abstulerat, patinas cenabat omasi,
- vilis et agninae,[*]() tribus ursis quod satis esset;
- scilicet ut ventres lamna candente nepotum
- diceret urendos correctus [*]() Bestius. idem,
- quidquid erat nactus praedae maioris, ubi omne
- verterat [*]() in fumum et cinerem, non hercule miror,
- aiebat, “si qui comedunt bona, cum sit obeso
- nil melius turdo, nil vulva pulchrius ampla.”
- Nimirum hic ego sum. nam tuta et parvola laudo,
- cum res deficiunt, satis inter vilia fortis [*]():
- verum ubi quid melius contingit et unctius, idem
- vos sapere et solos aio [*]() bene vivere, quorum
- conspicitur nitidis fundata pecunia villis. [*]()