Epistulae

Horace

Horace, Satires, Epistles and Ars Poetica. Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), editor. London: William Heinemann Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1929.

  1. si non est, iurat bene solis esse maritis.
  2. quo teneant voltus mutantem Protea nodo?
  3. quid pauper? ride: mutat cenacula, lectos,
  4. balnea, tonsores, conducto navigio aeque
  5. nauseat ac locuples, quem ducit priva triremis.
  6. Si curatus inaequali tonsore capillos
  7. occurri,[*]() rides; si forte subucula pexae
  8. trita subest tunicae, vel si toga dissidet impar,
  9. rides: quid, mea cum pugnat sententia secum,[*]()
  10. quod petiit spernit, repetit quod nuper omisit,
  11. aestuat et vitae disconvenit ordine toto,
  12. diruit, aedificat, mutat quadrata rotundis?
  13. insanire putas [*]() sollemnia me neque rides,
  14. nec medici credis nec curatoris egere
  15. a praetore dati, rerum tutela mearum
  16. cum sis et prave sectum stomacheris ob unguem
  17. de te pendentis, te respicientis amici.
  18. Ad summam: sapiens uno minor est Iove, dives,
  19. liber, honoratus, pulcher, rex denique regum,
  20. praecipue sanus, nisi cum pituita molesta est.