Satires
Horace
Horace. The Works of Horace. Vol. II. Smart, Christopher, editor. Philadelphia: J. Whetham, 1836.
- unde homines operum primos vitaeque labores
- instituunt — sic Dis placitum —, tu carminis esto
- principium. Romae sponsorem me rapis: ‘eia,
- ne prior officio quisquam respondeat, urge.’
- sive aquilo radit terras seu bruma nivalem
- interiore diem gyro trahit, ire necesse est.
- postmodo quod mi obsit clare certumque locuto
- luctandum in turba et facienda iniuria tardis.
- ‘quid tibi vis, insane?’ et ‘quam rem agis?’ inprobus urget
- iratis precibus, ‘tu pulses omne quod obstat,
- ad Maecenatem memori si mente recurras.’
- hoc iuvat et melli est, non mentiar. at simul atras
- ventum est Esquilias, aliena negotia centum
- per caput et circa saliunt latus. ‘ante secundam
- Roscius orabat sibi adesses ad Puteal cras.’
- ‘de re communi scribae magna atque nova te
- orabant hodie meminisses, Quinte, reverti.’
- ‘inprimat his cura Maecenas signa tabellis.’
- dixeris: ‘experiar’: ‘si vis, potes,’ addit et instat.
- septimus octavo propior iam fugerit annus,