Satires
Horace
Horace. The Works of Horace. Vol. II. Smart, Christopher, editor. Philadelphia: J. Whetham, 1836.
- cum Ilionam edormit, Catienis mille ducentis
- ‘mater, te appello’ clamantibus. huic ego volgus
- errori similem cunctum insanire docebo.
- insanit veteres statuas Damasippus emendo:
- integer est mentis Damasippi creditor? esto.
- ‘accipe quod numquam reddas mihi’ si tibi dicam:
- tune insanus eris, si acceperis, an magis excors
- reiecta praeda, quam praesens Mercurius fert?
- scribe decem a Nerio: non est satis; adde Cicutae
- nodosi tabulas, centum, mille adde catenas:
- effugiet tamen haec sceleratus vincula Proteus.
- cum rapies in ius malis ridentem alienis,
- fiet aper, modo avis, modo saxum et, cum volet, arbor
- si male rem gerere insani est, contra bene sani:
- putidius multo cerebrum est, mihi crede, Perilli
- dictantis, quod tu numquam rescribere possis.
- audire atque togam iubeo conponere, quisquis
- ambitione mala aut argenti pallet amore,
- quisquis luxuria tristive superstitione
- aut alio mentis morbo calet: huc propius me,