Satires
Horace
Horace. The Works of Horace. Vol. II. Smart, Christopher, editor. Philadelphia: J. Whetham, 1836.
- mollius? invideat quod et Hermogenes, ego canto.’
- interpellandi locus hic erat ‘est tibi mater,
- cognati, quis te salvo est opus?’ ‘haud mihi quisquam.
- omnis conposui.’ ‘felices. nunc ego resto.
- confice; namque instat fatum mihi triste, Sabella
- quod puero cecinit divina mota anus urna:
- “hunc neque dira venena nec hosticus auferet ensis
- nec laterum dolor aut tussis nec tarda podagra:
- garrulus hunc quando consumet cumque: loquaces,
- si sapiat, vitet, simul atque adoleverit aetas.”
- ventum erat ad Vestae, quarta iam parte diei
- praeterita, et casu tum respondere vadato
- debebat, quod ni fecisset, perdere litem.
- ‘si me amas,’ inquit ‘paulum hic ades.’ ‘inteream, si
- aut valeo stare aut novi civilia iura;
- et propero quo scis.’ ‘dubius sum, quid faciam’, inquit,
- ‘tene relinquam an rem.’ ‘me, sodes.’ ‘non faciam’ ille,
- et praecedere coepit; ego, ut contendere durum