Satires
Horace
Horace. The Works of Horace. Vol. II. Smart, Christopher, editor. Philadelphia: J. Whetham, 1836.
- manaret talos. ‘o te, Bollane, cerebri
- felicem’ aiebam tacitus, cum quidlibet ille
- garriret, vicos, urbem laudaret. ut illi
- nil respondebam, ‘misere cupis’ inquit ‘abire:
- iamdudum video; sed nil agis: usque tenebo;
- persequar hinc quo nunc iter est tibi.’ ‘nil opus est te
- circumagi: quendam volo visere non tibi notum;
- trans Tiberim longe cubat is prope Caesaris hortos.’
- ‘nil habeo quod agam et non sum piger: usque sequar te.’
- demitto auriculas, ut iniquae mentis asellus,
- cum gravius dorso subiit onus. incipit ille:
- ‘si bene me novi, non Viscum pluris amicum,
- non Varium facies; nam quis me scribere pluris
- aut citius possit versus? quis membra movere
- mollius? invideat quod et Hermogenes, ego canto.’
- interpellandi locus hic erat ‘est tibi mater,
- cognati, quis te salvo est opus?’ ‘haud mihi quisquam.
- omnis conposui.’ ‘felices. nunc ego resto.
- confice; namque instat fatum mihi triste, Sabella
- quod puero cecinit divina mota anus urna: