Epodi

Horace

Horace. Q. Horati Flacci Carmina. Vollmer, Friedrich, editor. Leipzig: Teubner, 1912.

  1. nulla sit hac potior sententia: Phocaeorum
  2. velut profugit exsecrata civitas
  3. agros atque lares patrios habitandaque fana
  4. apris reliquit et rapacibus lupis,
  5. ire, pedes quocumque ferent, quocumque per undas
  6. Notus vocabit aut protervos Africus.
  7. sic placet? an melius quis habet suadere? Secunda
  8. ratem occupare quid moramur alite?
  9. sed iuremus in haec: “simul imis saxa renarint
  10. vadis levata, ne redire sit nefas;
  11. neu conversa domum pigeat dare lintea, quando
  12. Padus Matina laverit cacumina,
  13. in mare seu celsus procurrerit Appenninus
  14. novaque monstra iunxerit libidine
  15. mirus amor, iuvet ut tigris subsidere cervis,
  16. adulteretur et columba miluo,
  17. credula nec ravos timeant armenta leones
  18. ametque salsa levis hircus aequora.”
  19. haec et quae poterunt reditus abscindere dulcis
  20. eamus omnis exsecrata civitas