Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- sed manus e castris propere coit omnis in unum,
- nec contra vires audet Saturnia Iuno
- sufficere, aëriam caelo nam Iuppiter Irim
- demisit germanae haud mollia iussa ferentem,
- ni Turnus cedat Teucrorum moenibus altis.
- Ergo nec clipeo iuvenis subsistere tantum
- nec dextra valet: iniectis sic undique telis
- obruitur. Strepit adsiduo cava tempora circum
- tinnitu galea, et saxis solida aera fatiscunt,
- discussaeque iubae capiti, nec sufficit umbo
- ictibus: ingeminant hastis et Troes et ipse
- fulmineus Mnestheus. Tum toto corpore sudor
- liquitur et piceum, nec respirare potestas,
- flumen agit; fessos quatit aeger anhelitus artus.
- Tum demum praeceps saltu sese omnibus armis
- in fluvium dedit: ille suo cum gurgite flavo
- accepit venientem ac mollibus extulit undis
- et laetum sociis abluta caede remisit.