Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Nec satis: extremas Corythi penetravit ad urbes
- Lydorumque manum collectos armat agrestis.
- Quid dubitas? Nunc tempus equos, nunc poscere currus.
- Rumpe moras omnis et turbata arripe castra.
- Dixit et in caelum paribus se sustulit alis
- ingentemque fuga secuit sub nubibus arcum.
- Adgnovit iuvenis duplicisque ad sidera palmas
- sustulit ac tali fugientem est voce secutus:
- Iri, decus caeli, quis te mihi nubibus actam
- detulit in terras? Unde haec tam clara repente
- tempestas? Medium video discedere caelum
- palantisque polo stellas. Sequor omina tanta,
- quisquis in arma vocas. Et sic effatus ad undam
- processit summoque hausit de gurgite lymphas,
- multa deos orans, oneravitque aethera votis.
- Iamque omnis campis exercitus ibat apertis,
- dives equum, dives pictaï vestis et auri;
- Messapus primas acies, postrema coercent
- Tyrrhidae iuvenes, medio dux agmine Turnus,
- vertitur arma tenens et toto vertice supra est.