Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Ecce autem subitum atque oculis mirabile monstrum;
- candida per silvam cum fetu concolor albo
- procubuit viridique in litore conspicitur sus.
- Quam pius Aeneas tibi enim, tibi, maxuma Iuno,
- mactat sacra ferens et cum grege sistit ad aram.
- Thybris ea fluvium, quam longa est, nocte tumentem
- leniit, et tacita refluens ita substitit unda,
- mitis ut in morem stagni placidaeque paludis
- sterneret aequor aquis, remo ut luctamen abesset.
- Ergo iter inceptum celerant rumore secundo;
- labitur uncta vadis abies; mirantur et undae,
- miratur nemus insuetum fulgentia longe
- scuta virum fluvio pictasque innare carinas.
- Olli remigio noctemque diemque fatigant
- et longos superant flexus variisque teguntur
- arboribus viridisque secant placido aequore silvas.
- Sol medium caeli conscenderat igneus orbem,
- cum muros arcemque procul ac rara domorum
- tecta vident, quae nunc Romana potentia caelo
- aequavit, tum res inopes Euandrus habebat: