Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Quin et Marruvia venit de gente sacerdos,
- fronde super galeam et felici comptus oliva.
- Archippi regis missu, fortissimus Umbro,
- vipereo generi et graviter spirantibus hydris
- spargere qui somnos cantuque manuque solebat
- mulcebatque iras et morsus arte levabat.
- Sed non Dardaniae medicari cuspidis ictum
- evaluit, neque eum iuvere in volnera cantus
- somniferi et Marsis quaesitae montibus herbae.
- Te nemus Angitiae, vitrea te Fucinus unda,
- te liquidi flevere lacus.
- Ibat et Hippolyti proles pulcherrima bello,
- Virbius, insignem quem mater Aricia misit,
- eductum Egeriae lucis umentia circum
- litora, pinguis ubi et placabilis ara Dianae.
- Namque ferunt fama Hippolytum, postquam arte novercae
- occiderit patriasque explerit sanguine poenas