Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Teutonico ritu soliti torquere cateias,
- tegmina quis capitum raptus de subere cortex,
- aerataeque micant peltae, micat aereus ensis.
- Et te montosae misere in proelia Nersae,
- Ufens, insignem fama et felicibus armis;
- horrida praecipue cui gens adsuetaque multo
- venatu nemorum, duris Aequicula glaebis.
- Armati terram exercent, semperque recentis
- convectare iuvat praedas et vivere rapto.
- Quin et Marruvia venit de gente sacerdos,
- fronde super galeam et felici comptus oliva.
- Archippi regis missu, fortissimus Umbro,
- vipereo generi et graviter spirantibus hydris
- spargere qui somnos cantuque manuque solebat
- mulcebatque iras et morsus arte levabat.
- Sed non Dardaniae medicari cuspidis ictum
- evaluit, neque eum iuvere in volnera cantus
- somniferi et Marsis quaesitae montibus herbae.
- Te nemus Angitiae, vitrea te Fucinus unda,
- te liquidi flevere lacus.