Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- insultant thiasis (neque enim leve nomen Amatae),
- undique collecti coeunt Martemque fatigant.
- Ilicet infandum cuncti contra omina bellum,
- contra fata deum perverso numine poscunt,
- certatim regis circumstant tecta Latini.
- Ille velut pelagi rupes immota resistit,
- ut pelagi rupes magno veniente fragore,
- quae sese multis circum latrantibus undis
- mole tenet; scopuli nequiquam et spumea circum
- saxa fremunt laterique inlisa refunditur alga.
- Verum ubi nulla datur caecum exsuperare potestas
- consilium et saevae nutu Iunonis eunt res,
- multa deos aurasque pater testatus inanis:
- Frangimur heu fatis, inquit, ferimurque procella!
- Ipsi has sacrilego pendetis sanguine poenas,
- O miseri. Te, Turne, nefas, te triste manebit
- supplicium, votisque deos venerabere seris.
- Nam mihi parta quies, omnisque in limine portus;
- funere felici spolior. Nec plura locutus
- saepsit se tectis rerumque reliquit habenas.