Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- indomiti agricolae; nec non et Troïa pubes
- Ascanio auxilium castris effundit apertis.
- Direxere acies. Non iam certamine agresti,
- stipitibus duris agitur sudibusve praeustis,
- sed ferro ancipiti decernunt atraque late
- horrescit strictis seges ensibus aeraque fulgent
- sole lacessita et lucem sub nubila iactant:
- fluctus uti primo coepit cum albescere vento,
- paulatim sese tollit mare et altius undas
- erigit, inde imo consurgit ad aethera fundo.
- Hic iuvenis primam ante aciem stridente sagitta,
- natorum Tyrrhi fuerat qui maximus, Almo,
- sternitur; haesit enim sub gutture volnus et udae
- vocis iter tenuemque inclusit sanguine vitam.
- Corpora multa virum circa seniorque Galaesus,
- dum paci medium se offert, iustissimus unus
- qui fuit Ausoniisque olim ditissimus arvis:
- quinque greges illi balantum, quina redibant
- armenta, et terram centum vertebat aratris.
- Atque ea per campos aequo dum Marte geruntur,