Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- egregium forma iuvenem et fulgentibus armis,
- sed frons laeta parum, et deiecto lumina voltu:
- Quis, pater, ille, virum qui sic comitatur euntem?
- Filius, anne aliquis magna de stirpe nepotum?
- Quis strepitus circa comitum! Quantum instar in ipso!
- Sed nox atra caput tristi circumvolat umbra.
- Tum pater Anchises, lacrimis ingressus obortis:
- O gnate, ingentem luctum ne quaere tuorum;
- ostendent terris hunc tantum fata, neque ultra
- esse sinent. Nimium vobis Romana propago
- visa potens, Superi, propria haec si dona fuissent.
- Quantos ille virum magnam Mavortis ad urbem
- campus aget gemitus, vel quae, Tiberine, videbis
- funera, cum tumulum praeterlabere recentem!
- Nec puer Iliaca quisquam de gente Latinos
- in tantum spe tollet avos, nec Romula quondam
- ullo se tantum tellus iactabit alumno.
- Heu pietas, heu prisca fides, invictaque bello
- dextera! Non illi se quisquam impune tulisset
- obvius armato, seu cum pedes iret in hostem,