Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- fulmine deiecti fundo volvuntur in imo.
- Hic et Aloidas geminos immania vidi
- corpora, qui manibus magnum rescindere caelum
- adgressi, superisque Iovem detrudere regnis.
- Vidi et crudeles dantem Salmonea poenas,
- dum flammas Iovis et sonitus imitatur Olympi.
- Quattuor hic invectus equis et lampada quassans
- per Graium populos mediaeque per Elidis urbem
- ibat ovans, divomque sibi poscebat honorem,—
- demens, qui nimbos et non imitabile fulmen
- aere et cornipedum pulsu simularet equorum.
- At pater omnipotens densa inter nubila telum
- contorsit, non ille faces nec fumea taedis
- lumina, praecipitemque immani turbine adegit.
- Nec non et Tityon, Terrae omniparentis alumnum,
- cernere erat, per tota novem cui iugera corpus
- porrigitur, rostroque immanis voltur obunco
- immortale iecur tondens fecundaque poenis
- viscera, rimaturque epulis, habitatque sub alto
- pectore, nec fibris requies datur ulla renatis.