Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- quis tam crudeles optavit sumere poenas?
- Cui tantum de te licuit? Mihi fama suprema
- nocte tulit fessum vasta te caede Pelasgum
- procubuisse super confusae stragis acervum.
- Tunc egomet tumulum Rhoeteo litore inanem
- constitui, et magna Manes ter voce vocavi.
- Nomen et arma locum servant; te, amice, nequivi
- conspicere, et patria decedens ponere terra.
- Ad quae Priamides: Nihil O tibi amice relictum;
- omnia Deiphobo solvisti et funeris umbris.
- Sed me fata mea et scelus exitiale Lacaenae
- his mersere malis; illa haec monumenta reliquit.
- Namque ut supremam falsa inter gaudia noctem
- egerimus, nosti; et nimium meminisse necesse est.
- Cum fatalis equus saltu super ardua venit
- Pergama, et armatum peditem gravis attulit alvo,
- illa, chorum simulans, evantes orgia circum
- ducebat Phrygias; flammam media ipsa tenebat
- ingentem, et summa Danaos ex arce vocabat.
- Tum me, confectum curis somnoque gravatum,