Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- sordidus ex umeris nodo dependet amictus.
- Ipse ratem conto subigit, velisque ministrat,
- et ferruginea subvectat corpora cymba,
- iam senior, sed cruda deo viridisque senectus.
- Huc omnis turba ad ripas effusa ruebat,
- matres atque viri, defunctaque corpora vita
- magnanimum heroum, pueri innuptaeque puellae,
- impositique rogis iuvenes ante ora parentum:
- quam multa in silvis autumni frigore primo
- lapsa cadunt folia, aut ad terram gurgite ab alto
- quam multae glomerantur aves, ubi frigidus annus
- trans pontum fugat, et terris immittit apricis.
- Stabant orantes primi transmittere cursum,
- tendebantque manus ripae ulterioris amore.
- Navita sed tristis nunc hos nunc accipit illos,
- ast alios longe submotos arcet harena.
- Aeneas, miratus enim motusque tumultu,
- Dic ait O virgo, quid volt concursus ad amnem?
- Quidve petunt animae, vel quo discrimine ripas
- hae linquunt, illae remis vada livida verrunt?