Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- unde genus ducis: merui quoque; saepe furores
- compressi, et rabiem tantam caelique marisque.
- Nec minor in terris, Xanthum Simoëntaque testor,
- Aeneae mihi cura tui. Cum Troia Achilles
- exanimata sequens impingeret agmina muris,
- milia multa daret leto, gemerentque repleti
- amnes, nec reperire viam atque evolvere posset
- in mare se Xanthus, Pelidae tunc ego forti
- congressum Aenean nec dis nec viribus aequis
- nube cava rapui, cuperem cum vertere ab imo
- structa meis manibus periurae moenia Troiae.
- Nunc quoque mens eadem perstat mihi: pelle timores.
- Tutus, quos optas, portus accedet Averni.
- Unus erit tantum, amissum quem gurgite quaeres;
- unum pro multis dabitur caput.
- His ubi laeta deae permulsit pectora dictis,
- iungit equos auro genitor, spumantiaque addit
- frena feris, manibusque omnes effundit habenas.
- Caeruleo per summa levis volat aequora curru;
- subsidunt undae, tumidumque sub axe tonanti