Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- ac lucus late sacer additur Anchiseo.
- Iamque dies epulata novem gens omnis, et aris
- factus honos: placidi straverunt aequora venti,
- creber et adspirans rursus vocat Auster in altum.
- Exoritur procurva ingens per litora fletus;
- complexi inter se noctemque diemque morantur.
- Ipsae iam matres, ipsi, quibus aspera quondam
- visa maris facies et non tolerabile nomen,
- ire volunt, omnemque fugae perferre laborem.
- Quos bonus Aeneas dictis solatur amicis,
- et consanguineo lacrimans commendat Acestae.
- Tris Eryci vitulos et Tempestatibus agnam
- caedere deinde iubet, solvique ex ordine funem.
- Ipse, caput tonsae foliis evinctus olivae,
- stans procul in prora pateram tenet, extaque salsos
- proiicit in fluctus ac vina liquentia fundit.
- Prosequitur surgens a puppi ventus euntes.
- Certatim socii feriunt mare et aequora verrunt.
- At Venus interea Neptunum exercita curis
- adloquitur, talesque effundit pectore questus: