Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Et nox atra polum bigis subvecta tenebat:
- visa dehinc caelo facies delapsa parentis
- Anchisae subito tales effundere voces:
- Nate, mihi vita quondam, dum vita manebat,
- care magis, nate, Iliacis exercite fatis,
- imperio Iovis huc venio, qui classibus ignem
- depulit, et caelo tandem miseratus ab alto est.
- Consiliis pare, quae nunc pulcherrima Nautes
- dat senior; lectos iuvenes, fortissima corda,
- defer in Italiam; gens dura atque aspera cultu
- debellanda tibi Latio est. Ditis tamen ante
- infernas accede domos, et Averna per alta
- congressus pete, nate, meos. Non me impia namque
- Tartara habent, tristes umbrae, sed amoena piorum
- concilia Elysiumque colo. Huc casta Sibylla
- nigrarum multo pecudum te sanguine ducet:
- tum genus omne tuum, et quae dentur moenia, disces.
- Iamque vale: torquet medios Nox humida cursus,
- et me saevus equis Oriens adflavit anhelis.
- Dixerat, et tenuis fugit, ceu fumus, in auras.