Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- cui genus et quondam nomen natique fuissent;
- ac sic Dardanidum mediam se matribus infert:
- O miserae, quas non manus inquit Achaïca bello
- traxerit ad letum patriae sub moenibus! O gens
- infelix, cui te exitio Fortuna reservat?
- Septuma post Troiae exscidium iam vertitur aestas,
- cum freta, cum terras omnes, tot inhospita saxa
- sideraque emensae ferimur, dum per mare magnum
- Italiam sequimur fugientem, et volvimur undis.
- Hic Erycis fines fraterni, atque hospes Acestes:
- quis prohibet muros iacere et dare civibus urbem?
- O patria et rapti nequiquam ex hoste Penates,
- nullane iam Troiae dicentur moenia? Nusquam
- Hectoreos amnes, Xanthum et Simoenta, videbo?
- Quin agite et mecum infaustas exurite puppes.
- Nam mihi Cassandrae per somnum vatis imago
- ardentes dare visa faces: Hic quaerite Troiam;
- hic domus est inquit vobis. Iam tempus agi res,
- nec tantis mora prodigiis. En quattuor arae
- Neptuno; deus ipse faces animumque ministrat.