Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Tum pater Aeneas procedere longius iras
- et saevire animis Entellum haud passus acerbis;
- sed finem imposuit pugnae, fessumque Dareta
- eripuit mulcens dictis, ac talia fatur:
- Infelix, quae tanta animum dementia cepit?
- Non vires alias conversaque numina sentis?
- Cede deo. Dixitque et proelia voce diremit.
- Ast illum fidi aequales, genua aegra trahentem,
- iactantemque utroque caput, crassumque cruorem
- ore eiectantem mixtosque in sanguine dentes,
- ducunt ad naves; galeamque ensemque vocati
- accipiunt; palmam Entello taurumque relinquunt.
- Hic victor, superans animis tauroque superbus:
- Nate dea, vosque haec inquit cognoscite, Teucri,
- et mihi quae fuerint iuvenali in corpore vires,
- et qua servetis revocatum a morte Dareta.
- Dixit, et adversi contra stetit ora iuvenci,
- qui donum adstabat pugnae, durosque reducta
- libravit dextra media inter cornua caestus,
- arduus, effractoque inlisit in ossa cerebro.