Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Aeneae stetit ante pedes, nec plura moratus
- tum laeva taurum cornu tenet, atque ita fatur:
- Nate dea, si nemo audet se credere pugnae,
- quae finis standi? Quo me decet usque teneri?
- Ducere dona iube. Cuncti simul ore fremebant
- Dardanidae, reddique viro promissa iubebant.
- Hic gravis Entellum dictis castigat Acestes,
- proximus ut viridante toro consederat herbae:
- Entelle, heroum quondam fortissime frustra,
- tantane tam patiens nullo certamine tolli
- dona sines? Ubi nunc nobis deus ille magister
- nequiquam memoratus Eryx? Ubi fama per omnem
- Trinacriam, et spolia illa tuis pendentia tectis?
- Ille sub haec: Non laudis amor, nec gloria cessit
- pulsa metu; sed enim gelidus tardante senecta
- sanguis hebet, frigentque effetae in corpore vires.
- Si mihi, quae quondam fuerat, quaque improbus iste
- exsultat fidens, si nunc foret illa iuventas,
- haud equidem pretio inductus pulchroque iuvenco
- venissem, nec dona moror. Sic deinde locutus