Aeneid

Virgil

Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.

  1. rectorem navis compellat voce Menoeten:
  2. Quo tantum mihi dexter abis? Huc dirige gressum;
  3. litus ama, et laevas stringat sine palmula cautes;
  4. altum alii teneant. Dixit; sed caeca Menoetes
  5. saxa timens proram pelagi detorquet ad undas.
  6. Quo diversus abis? iterum Pete saxa, Menoete!
  7. cum clamore Gyas revocabat; et ecce Cloanthum
  8. respicit instantem tergo, et propiora tenentem.
  9. Ille inter navemque Gyae scopulosque sonantes
  10. radit iter laevum interior, subitoque priorem
  11. praeterit, et metis tenet aequora tuta relictis.
  12. Tum vero exarsit iuveni dolor ossibus ingens,
  13. nec lacrimis caruere genae, segnemque Menoeten,
  14. oblitus decorisque sui sociumque salutis,
  15. in mare praecipitem puppi deturbat ab alta;
  16. ipse gubernaclo rector subit, ipse magister,
  17. hortaturque viros, clavumque ad litora torquet.
  18. At gravis, ut fundo vix tandem redditus imo est,
  19. iam senior madidaque fluens in veste Menoetes
  20. summa petit scopuli siccaque in rupe resedit.