Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Interea medium Aeneas iam classe tenebat
- certus iter, fluctusque atros Aquilone secabat,
- moenia respiciens, quae iam infelicis Elissae
- conlucent flammis. Quae tantum accenderit ignem,
- causa latet; duri magno sed amore dolores
- polluto, notumque, furens quid femina possit,
- triste per augurium Teucrorum pectora ducunt.
- Ut pelagus tenuere rates, nec iam amplius ulla
- occurrit tellus, maria undique et undique caelum,
- olli caeruleus supra caput adstitit imber,
- noctem hiememque ferens, et inhorruit unda tenebris.
- Ipse gubernator puppi Palinurus ab alta:
- Heu! quianam tanti cinxerunt aethera nimbi?
- Quidve, pater Neptune, paras? Sic deinde locutus
- colligere arma iubet validisque incumbere remis,
- obliquatque sinus in ventum, ac talia fatur:
- Magnanime Aenea, non, si mihi Iuppiter auctor
- spondeat, hoc sperem Italiam contingere caelo.
- Mutati transversa fremunt et vespere ab atro
- consurgunt venti, atque in nubem cogitur aër.