Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- nec, quae te circum stent deinde pericula, cernis,
- demens, nec Zephyros audis spirare secundos?
- Illa dolos dirumque nefas in pectore versat,
- certa mori, varioque irarum fluctuat aestu.
- Non fugis hinc praeceps, dum praecipitare potestas?
- Iam mare turbari trabibus, saevasque videbis
- conlucere faces, iam fervere litora flammis,
- si te his attigerit terris Aurora morantem.
- Heia age, rumpe moras. Varium et mutabile semper
- femina. Sic fatus, nocti se immiscuit atrae.
- Tum vero Aeneas, subitis exterritus umbris,
- corripit e somno corpus, sociosque fatigat:
- Praecipites vigilate, viri, et considite transtris;
- solvite vela citi. Deus aethere missus ab alto
- festinare fugam tortosque incidere funes
- ecce iterum stimulat. Sequimur te, sancte deorum,
- quisquis es, imperioque iterum paremus ovantes.
- Adsis o placidusque iuves, et sidera caelo
- dextra feras. Dixit, vaginaque eripit ensem
- fulmineum, strictoque ferit retinacula ferro.