Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- curae numen habet iustumque memorque, precatur.
- Nox erat, et placidum carpebant fessa soporem
- corpora per terras, silvaeque et saeva quierant
- aequora: cum medio volvuntur sidera lapsu,
- cum tacet omnis ager, pecudes pictaeque volucres,
- quaeque lacus late liquidos, quaeque aspera dumis
- rura tenent, somno positae sub nocte silenti
- lenibant curas, et corda oblita laborum.
- At non infelix animi Phoenissa, nec umquam
- Solvitur in somnos, oculisve aut pectore noctem
- accipit: ingeminant curae, rursusque resurgens
- saevit amor, magnoque irarum fluctuat aestu.
- Sic adeo insistit, secumque ita corde volutat:
- En, quid ago? Rursusne procos inrisa priores
- experiar, Nomadumque petam conubia supplex,
- quos ego sim totiens iam dedignata maritos?
- Iliacas igitur classes atque ultima Teucrum
- iussa sequar? Quiane auxilio iuvat ante levatos,
- et bene apud memores veteris stat gratia facti?
- Quis me autem, fac velle, sinet, ratibusve superbis