Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- et Numidae infreni cingunt et inhospita Syrtis;
- hinc deserta siti regio, lateque furentes
- Barcaei. Quid bella Tyro surgentia dicam,
- germanique minas?
- Dis equidem auspicibus reor et Iunone secunda
- hunc cursum Iliacas vento tenuisse carinas.
- Quam tu urbem, soror, hanc cernes, quae surgere regna
- coniugio tali! Teucrum comitantibus armis
- Punica se quantis attollet gloria rebus!
- Tu modo posce deos veniam, sacrisque litatis
- indulge hospitio, causasque innecte morandi,
- dum pelago desaevit hiemps et aquosus Orion,
- quassataeque rates, dum non tractabile caelum.
- His dictis incensum animum inflammavit amore,
- spemque dedit dubiae menti, solvitque pudorem.
- Principio delubra adeunt, pacemque per aras
- exquirunt; mactant lectas de more bidentis
- legiferae Cereri Phoeboque patrique Lyaeo,
- Iunoni ante omnis, cui vincla iugalia curae.
- Ipsa, tenens dextra pateram, pulcherrima Dido