Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Migrantis cernas, totaque ex urbe ruentis.
- Ac velut ingentem formicae farris acervum
- cum populant, hiemis memores, tectoque reponunt;
- it nigrum campis agmen, praedamque per herbas
- convectant calle angusto; pars grandia trudunt
- obnixae frumenta umeris; pars agmina cogunt
- castigantque moras; opere omnis semita fervet.
- Quis tibi tum, Dido, cernenti talia sensus?
- quosve dabas gemitus, cum litora fervere late
- prospiceres arce ex summa, totumque videres
- misceri ante oculos tantis clamoribus aequor?
- Improbe Amor, quid non mortalia pectora cogis?
- Ire iterum in lacrimas, iterum temptare precando
- cogitur, et supplex animos submittere amori,
- ne quid inexpertum frustra moritura relinquat.
- Anna, vides toto properari litore; circum
- undique convenere; vocat iam carbasus auras,
- puppibus et laeti nautae imposuere coronas.
- Hunc ego si potui tantum sperare dolorem,
- et perferre, soror, potero. Miserae hoc tamen unum