Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- monstrum horrendum, ingens, cui, quot sunt corpore plumae
- tot vigiles oculi subter, mirabile dictu,
- tot linguae, totidem ora sonant, tot subrigit aures.
- Nocte volat caeli medio terraeque per umbram,
- stridens, nec dulci declinat lumina somno;
- luce sedet custos aut summi culmine tecti,
- turribus aut altis, et magnas territat urbes;
- tam ficti pravique tenax, quam nuntia veri.
- Haec tum multiplici populos sermone replebat
- gaudens, et pariter facta atque infecta canebat:
- venisse Aenean, Troiano sanguine cretum,
- cui se pulchra viro dignetur iungere Dido;
- nunc hiemem inter se luxu, quam longa, fovere
- regnorum immemores turpique cupidine captos.
- Haec passim dea foeda virum diffundit in ora.
- Protinus ad regem cursus detorquet Iarban,
- incenditque animum dictis atque aggerat iras.
- Hic Hammone satus, rapta Garamantide Nympha,
- templa Iovi centum latis immania regnis,
- centum aras posuit, vigilemque sacraverat ignem,