Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- obsidet, atque imo barathri ter gurgite vastos
- sorbet in abruptum fluctus, rursusque sub auras
- erigit alternos et sidera verberat unda.
- At Scyllam caecis cohibet spelunca latebris,
- ora exsertantem et navis in saxa trahentem.
- Prima hominis facies et pulchro pectore virgo
- pube tenus, postrema immani corpore pristis,
- delphinum caudas utero commissa luporum.
- Praestat Trinacrii metas lustrare Pachyni
- cessantem, longos et circumflectere cursus,
- quam semel informem vasto vidisse sub antro
- Scyllam, et caeruleis canibus resonantia saxa.
- Praeterea, si qua est Heleno prudentia, vati
- si qua fides, animum si veris implet Apollo,
- unum illud tibi, nate dea, proque omnibus unum
- praedicam, et repetens iterumque iterumque monebo:
- Iunonis magnae primum prece numen adora;
- Iunoni cane vota libens, dominamque potentem
- supplicibus supera donis: sic denique victor
- Trinacria finis Italos mittere relicta.