Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Quid miserum, Aenea, laceras? Iam parce sepulto;
- parce pias scelerare manus. Non me tibi Troia
- externum tulit, aut cruor hic de stipite manat.
- Heu, fuge crudelis terras, fuge litus avarum:
- nam Polydorus ego; hic confixum ferrea texit
- telorum seges et iaculis increvit acutis.
- Tum vero ancipiti mentem formidine pressus
- obstipui, steteruntque comae et vox faucibus haesit.
- Hunc Polydorum auri quondam cum pondere magno
- infelix Priamus furtim mandarat alendum
- Threicio regi, cum iam diffideret armis
- Dardaniae, cingique urbem obsidione videret.
- Ille, ut opes fractae Teucrum, et Fortuna recessit,
- res Agamemnonias victriciaque arma secutus,
- fas omne abrumpit; Polydorum obtruncat, et auro
- vi potitur. Quid non mortalia pectora cogis,
- auri sacra fames? Postquam pavor ossa reliquit,
- delectos populi ad proceres primumque parentem
- monstra deum refero, et quae sit sententia posco.
- Omnibus idem animus, scelerata excedere terra,