Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- seque novo veterum deceptum errore locorum.
- Tum memorat: Nate, Iliacis exercite fatis,
- sola mihi talis casus Cassandra canebat.
- Nunc repeto haec generi portendere debita nostro,
- et saepe Hesperiam, saepe Itala regna vocare.
- Sed quis ad Hesperiae venturos litora Teucros
- crederet, aut quem tum vates Cassandra moveret?
- Cedamus Phoebo, et moniti meliora sequamur.
- Sic ait, et cuncti dicto paremus ovantes.
- Hanc quoque deserimus sedem, paucisque relictis
- vela damus, vastumque cava trabe currimus aequor.
- Postquam altum tenuere rates, nec iam amplius ullae
- adparent terrae, caelum undique et undique pontus,
- tum mihi caeruleus supra caput adstitit imber,
- noctem hiememque ferens, et inhorruit unda tenebris.
- Continuo venti volvunt mare, magnaque surgunt
- aequora; dispersi iactamur gurgite vasto;
- involvere diem nimbi, et nox umida caelum
- abstulit; ingeminant abruptis nubibus ignes.
- Excutimur cursu, et caecis erramus in undis.