Aeneid

Virgil

Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.

  1. corpora; tum sterilis exurere Sirius agros;
  2. arebant herbae, et victum seges aegra negabat.
  3. Rursus ad oraclum Ortygiae Phoebumque remenso
  4. hortatur pater ire mari, veniamque precari:
  5. quam fessis finem rebus ferat; unde laborum
  6. temptare auxilium iubeat; quo vertere cursus.
  7. Nox erat, et terris animalia somnus habebat:
  8. effigies sacrae divom Phrygiique Penates,
  9. quos mecum a Troia mediisque ex ignibus urbis
  10. extuleram, visi ante oculos adstare iacentis
  11. in somnis, multo manifesti lumine, qua se
  12. plena per insertas fundebat luna fenestras;
  13. tum sic adfari et curas his demere dictis:
  14. Quod tibi delato Ortygiam dicturus Apollo est,
  15. hic canit, et tua nos en ultro ad limina mittit.
  16. Nos te, Dardania incensa, tuaque arma secuti,
  17. nos tumidum sub te permensi classibus aequor,
  18. idem venturos tollemus in astra nepotes,
  19. imperiumque urbi dabimus: tu moenia magnis
  20. magna para, longumque fugae ne linque laborem.