Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Et iam porticibus vacuis Iunonis asylo
- custodes lecti Phoenix et dirus Ulixes
- praedam adservabant. Huc undique Troia gaza
- incensis erepta adytis, mensaeque deorum,
- crateresque auro solidi, captivaque vestis
- congeritur; pueri et pavidae longo ordine matres
- stant circum.
- Ausus quin etiam voces iactare per umbram
- implevi clamore vias, maestusque Creüsam
- nequiquam ingeminans iterumque iterumque vocavi.
- Quaerenti et tectis urbis sine fine furenti
- infelix simulacrum atque ipsius umbra Creüsae
- visa mihi ante oculos et nota maior imago.
- Obstipui, steteruntque comae et vox faucibus haesit.
- Tum sic adfari et curas his demere dictis :
- Quid tantum insano iuvat indulgere dolori,
- O dulcis coniunx? Non haec sine numine divom
- eveniunt; nec te hinc comitem asportare Creüsam
- fas, aut ille sinit superi regnator Olympi.
- Longa tibi exsilia, et vastum maris aequor arandum,