Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Namque manus inter maestorumque ora parentum
- ecce levis summo de vertice visus Iuli
- fundere lumen apex, tactuque innoxia mollis
- lambere flamma comas et circum tempora pasci.
- Nos pavidi trepidare metu, crinemque flagrantem
- excutere et sanctos restinguere fontibus ignis.
- At pater Anchises oculos ad sidera laetus
- extulit, et caelo palmas cum voce tetendit:
- Iuppiter omnipotens, precibus si flecteris ullis,
- aspice nos; hoc tantum, et, si pietate meremur,
- da deinde auxilium, pater, atque haec omina firma.
- Vix ea fatus erat senior, subitoque fragore
- intonuit laevum, et de caelo lapsa per umbras
- stella facem ducens multa cum luce cucurrit.
- Illam, summa super labentem culmina tecti,
- cernimus Idaea claram se condere silva
- signantemque vias; tum longo limite sulcus
- dat lucem, et late circum loca sulphure fumant.
- Hic vero victus genitor se tollit ad auras,
- adfaturque deos et sanctum sidus adorat.